Kim bilir neler anlatıyorum yine, kim bilir ne kadar sıkılmıştır karşımdaki dostlarım. Ben benim işte, anlatırım elbet, susmam. ?
Şaka bir yana, ne anlatırsan anlat gülümseyerek anlat demişti birisi bana. Telefonu bile gülerek açan insanlar tanımaya başladım kendimi bulduğum o zamanlarda. İşte asıl bencil olmam gerektiğini o zaman anladım. Çatmayın kaşlarınızı hemen, bir insanın kendine bencil olması gerekir en başta. Sağlığından ödün vermemeli ilk olarak, zamanından da, özellikle göz yaşlarından. Nefretin varlığına inanmıyorum maalesef, hepi topu içimden salladığım iki satır küfür. ?
Bilmiyorum ne kadar oldu ama son zamanlarda bir hayli düşüncesizim mesela (belki son 3-4 yıldır) özellikle başlarda hiçbir şeyi umursamadan hareket etmek oldukça zordu. Daha sonra kafamı çevirdiğim yerde bulmaya başladığım mutlulukları.
Jack Kerouac çok güzel bir söz yazmış “Yolda” kitabında “Ardımda hiçbir şey, önümde her şey; yoldayken hep olduğu gibi…”.
Aşkta da biraz bencil olmak lazım bence, tüm dünyadan söküp almak lazım, sonra avucunda sıkıca tutup göğsüne bastırmak. Zira senin gibi sıkıca tutan birini ancak öyle görebilirsin.
Fazla uzattım sanırım ve büyük ihtimalle buraya kadar gelmeyeceksiniz okurken. Ama ben yine de anlatmaya devam edeyim.
Çoğu zaman çeviriyorum kafamı nerede mutsuzluk görürsem, hissedersem. En ufak kırılma hissine bile gülerek yaklaşıyorum bu sayede. Kurtaramayacağım savaşlara girmiyorum artık, hatalar yapıyor muyum? Çok fazla. Ne ben insanları affetmek zorundayım, ne de insanlar beni. Ne olursa olsun gülüyorum kendi kendime. Belki bir hastalık atlatırım bu arada veya sevdiğim birinin kurtulmasına patlatırım en güçlü kahkahamı. Ben varım çünkü, buradayım, gülüyorum işte. Gülerek anlatıyorum hikayelerimi, dinlemek dostlarıma kalmış. Zira ben yollarımı yürümeye devam ediyorum, anlattığım kadar dinleyerek, öğrenerek, örnek alarak. Zira hikayeler çalınmaz eğer sen anlatmak istersen, insanın içine akar en temiz duygularla insanın. Yer eder, değiştirir belki.
E hadi durmayın, patlatın en güçlü kahkahanızı aynaya bakarak. Önce kendinizi mutlu görün bir kere. Sonra insanlara gösterirsiniz nasıl olsa, eminim. Zira ben her sabah gülerek kaldırıyorum kafamı bana yastık olan her hangi bir şeyden. Sonra yolda tanımasam da selamlar veriyorum insanlara, bazen fotoğraflarını çekiyorum onlarla gülerken. Uzun veya kısa sohbetler ediyorum.
Mutlu oluyorum. Mutlu oluyoruz. Mutlu olun. Sevgilerimle…
Bir cevap yazın