Bakmayın oyun dediğime, bana göre eğlenceli bir süreç ve minimal yaşama ilk adımım oldu sadece. The Minimalists‘in çok güzel bir yazısını okumuştum küçülme günlerimde (Bu konudan ayrıca bahsedeceğim). 1-in-10-out Rule yazısı benim gibi eşyalarından başka bir şeyi kalmamış, kendine acıma sürecindeki birisi için tam anlamıyla kurtarıcı olmuştu.
Öncelikle bilmeniz gerek şey minimal yaşamın ne olduğu olmalı. İnsanlar minimal yaşamı “artık yeni bir şey alamazsın”, “her şeyi atmalısın”, “insanları hayatından çıkarmalısın”, “uygulamaların hepsini silmelisin”, “o büyük evden daha küçük bir eve taşınmalısın” gibi bir dünya sanıyor. Elbette sosyal medyanın etkisi de büyük. Dostlarım bilinçsiz bir minimal yaşam sizi mutlu etmeyecektir, kendi yolunuzu bulmanız gerekmekte.
Peki nedir bu 1-in-10-out oyunu (kuralı)?
Öncelikle belirtmeliyim ki minimal bir yaşama sahip olmak, asla yeni bir şey satın almamalıyız anlamına gelmez. Ben alışveriş yapmayı o kadar çok seviyordumki en zorlandığım şeylerden biri bunu azaltmak oldu diyebilirim.Bu noktada önce hiçbir şey almamaya çalıştım ama içinde bulunduğum dönemde hızlı bir kilo verme sürecine ve yaşam alanımın değişim sürecine girmiştim. Bu yüzden mecburiyetten sürekli alışveriş yapıyordum. Sonra bu oyunu oynamaya başladım. Oyun tek bir kuraldan oluşuyor, eğer bir eşya satın alıyorsan ihtiyacın olmayan on eşyadan kurtulman gerekiyor (Decluttering). Bir hafta boyunca işe yarasın veya yaramasın kurtulmam gereken ve tutmak istediğim şeyleri ayıkladım. Bir haftanın sonunda elimden çıkarmam gereken iki yüzden fazla eşya olduğunu farkettim ve bir sonraki hafta hepsini bağışladım. Özellikle başlangıç sürecinde çok duygusal oluyorsunuz, o yüzden etrafınızda birileri olursa daha rahat edebilirsiniz. Ben ihtiyacımın fazlası ev eşyalarımı o sıra tanıdım üniversite öğrencilerine verdim. Kıyafetleri belediyenin yardım masasına, hiç bir işe yaramayan eşyaları ise çöp konteynırının yanına bırakmıştım. Geriye ise 100 kadar eşya kalmıştı.
Bu oyun sayesinde devam eden yıllarda ihtiyacım olan şeylerin ve satın aldıklarımın sayısı iyice azaldı. Hatta şu sıralar tekrar saymayı düşünüyorum. Bu sayımları arada bir yaptığım zaman daha kontrollü bir davranış sergiliyorum. Bu arada hala alışveriş yapmayı çok seviyorum, sadece eğer bir eşyayı satın alma dürtüm oluşuyorsa aynı kategorideki eşyalarımdan en az birinin işe yaramaz hale gelmesi gerektiğini biliyorum. Sevgili dostlarım kesinlikle söyleyebilirim ki duygularınızı içinizden atmanız zordur, sadece daha iyi kontrol eder hale gelebilirsiniz.
Bir cevap yazın